Η θεωρία
«Γενικά, οι νιφάδες μπορεί να διανύουν αποστάσεις 250 έως 300 μέτρων κάτω από το επίπεδο πήξης χωρίς να λιώσουν, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος τους. Όταν οι θερμοκρασίες κάτω από το νέφος είναι μεγαλύτερες από τους 0ο C, αλλά ο αέρας είναι σχετικά ξηρός, το νερό που προέρχεται από το λιώσιμο αριθμού νιφάδων εξατμίζεται ψύχοντας το περιβάλλον, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του ρυθμού λιωσίματος των υπόλοιπων νιφάδων. Σε αυτή την περίπτωση, νιφάδες μπορούν να φθάσουν στο έδαφος, ακόμα και αν η θερμοκρασία είναι 3 ή 4ο C πάνω από το μηδέν. Σε ορεινό περιβάλλον με πολύ χαμηλή σχετική υγρασία έχει παρατηρηθεί χιονόπτωση με θερμοκρασία ακόμη και 8ο C» (Καιρός, ο γιος της Γης και του Ήλιου, τόμος πρώτος).
Η πράξη
Η παραπάνω θεωρία επιβεβαιώθηκε στην πράξη, στις 8/2/2022 στην Αττική, όπου παρατηρήθηκαν «περίεργες» χιονοπτώσεις σε περιοχές με μεγάλη γκάμα υψομέτρων. Αν και η θερμοκρασία στη στάθμη των 850 hPa ήταν μόλις -1,7ο C και το επίπεδο πήξης βρισκόταν στα 719 μέτρα, η χαμηλή σχετική υγρασία ήταν μία από τις βασικότερες αιτίες που χιόνισε, για πολλούς απρόσμενα, σε περιοχές με υψόμετρα ακόμα και 250 – 300 μέτρων. Προφανώς, το ανάγλυφο, το πεδίο των ανέμων στη χαμηλή τροπόσφαιρα, οι χαμηλές θερμοκρασίες στη μέση τροπόσφαιρα, ο στροβιλισμός και ως ένα βαθμό το Αιγαίο ήταν οι λοιποί παράγοντες που καθόρισαν το τελικό αποτέλεσμα
Πηγή: Δ. Ζιακόπουλος
