Ραντεβού με τα δικά μας παιδιά θα μπορούσε κάποιος να πει. Έχουν περάσει 24 χρόνια από την ημέρα όπου τα ονόματα τους ταυτιστήκανε απόλυτα με τον Υμηττό, ενώ ήταν το έναυσμα για την αναβάθμιση σε θέματα εκπαίδευσης και ασφάλειας, τόσο για τον εθνικό μηχανισμό δασοπυρόσβεσης όσο και για τις εθελοντικές ομάδες. Οι απώλειες των Μαλούκου Δημήτριου και Μαυραειδή Θεμιστοκλή (αρχιπυροσβέστες), του Διαβολή Αλέξανδρου (πυροσβέστης) και του Καραμολέγκου Δημήτριου (εθελοντής δασοπυροσβέστης της Εθελοντικής Δασοπροστασίας Καισαριανής), όσα χρόνια και να περάσουν προφανώς και δεν θα ξεπεραστούν, ΠΟΤΕ ειδικά από τις οικογένειες τους, αλλά και από όσους έζησαν τα θλιβερά γεγονότα της εποχής εκείνης. 24 χρόνια μετά είμασταν όλοι εκεί, κάποιοι δεν έχουν λείψει ποτέ από τότε με τα σημάδια του χρόνου (άσπρα μαλλιά κτλ) να κάνουν αισθητά την παρουσία τους, το αισιόδοξο (οξύμωρο εντελώς) να χρησιμοποιούμε τέτοιες λέξεις σε τέτοια γεγονότα, είναι τα νέα παιδία και οι νέοι εθελοντές, βρισκόντουσαν εκεί να αποτίσουν φόρο τιμής μαζί με τους συναδέλφους τους και τις ομάδες τους.
Νέοι/ες εθελοντές/ιες που δεν είχαν γεννηθεί εκείνη την αποφράδα ημέρα, που ασχολήθηκαν με την προστασία του περιβάλλοντος και που με τη σειρά τους όπως όλοι μας βρέθηκαν την Παρασκευή μαζί μας τιμώντας την μνήμη τους. Αυτός είναι και ο σκοπός μας, η μνήμη τους να μην ξεχαστεί ΠΟΤΕ.
Ποτέ δεν αποτυχαίνουν αυτοί που πεθαίνουν για έναν μεγάλο σκοπό.
Λόρδος Βύρων, 1788-1824, Βρετανός ποιητής.
